به همسرم گفتم که من بعضی موقع ها دلم می خواد همین طوری حرف بزنم یعنی چرت و پرت بگم.

ولی تا حالا هیچ چی از حرفامو بهش نگفتم .

دلم می خواد اشک بریزم .

من با هوا حرف می زنم تا درد دلامو  از من دورشون کنه .

اگر چه من باید حرف بزنم یعنی مجبورم که حرف بزنم ولی تا حرف دل گفتن خیلی فاصلست .

به کی بگم حال زارمو که همسرم نفهمه من این همه بدبختم .

البته اگه خودمو فراموش کنم حالم بهتر می شه . ولی خود من همیشه با منه و به توجه من احتیاج داره.

پیشش نشسته بودم هی به خودم تلقین کردم حالم خوبه آخرشم نشد لو رفتم .

ازم پرسید ولی مگه من می تونستم باهاش رو راست حرف بزنم ؟!